pankarta

Torlojuak eta hezur-zementuak finkatzeko teknika humeralaren haustura proximaleetarako

Azken hamarkadetan, humeral haustura proximaleko (PHF) intzidentzia %28 baino gehiago hazi da, eta kirurgia-tasa %10 baino gehiago hazi da 65 urte edo gehiagoko pazienteetan. Jakina, hezur-dentsitatearen murrizketa eta erorketa-kopurua areagotzea arrisku-faktore nagusiak dira adineko biztanleria gero eta handiagoan. PHF desplazatuak edo ezegonkorrak kudeatzeko hainbat tratamendu kirurgiko eskuragarri dauden arren, ez dago adostasunik adinekoentzako kirurgia hurbilketarik onenari buruz. Angelu egonkortzeko plaken garapenak tratamendu-aukera bat eman du PHFen tratamendu kirurgikorako, baina %40 arteko konplikazio-tasa altua kontuan hartu behar da. Gehien adierazitakoak addukzio-kolapsoa torlojuaren desegiturarekin eta buru humeralaren nekrosi abaskularra (AVN) dira.

 

Hausturaren murrizketa anatomikoak, momentu humeralaren leheneratzeak eta torlojuaren larruazalpeko finkapen zehatzak konplikazio horiek murriztu ditzakete. Torlojuak finkatzea zaila da askotan osteoporosiak eragindako humero proximaleko hezur-kalitatea arriskuan dagoelako. Arazo honi aurre egiteko, hezur-torlojuaren interfazea hezur-kalitate eskasarekin sendotzea torloju-puntaren inguruan polimetilmetakrilatoa (PMMA) hezur-zementua aplikatuz planteamendu berri bat da inplantea finkatzeko indarra hobetzeko.

Oraingo ikerketak 60 urtetik gorako pazienteetan egonkortze-plakekin eta torloju-punta gehigarriekin tratatutako PHFen emaitza erradiografikoak ebaluatzea eta aztertzea du helburu.

 

Ⅰ.Materiala eta Metodoa

Guztira, 49 pazienteri angelu-egonkortutako plakaketa eta zementu gehigarriaren gehikuntza egin zieten PHFetarako torlojuekin, eta 24 paziente sartu ziren azterketan sartze eta baztertze irizpideetan oinarrituta.

1

24 PHF guztiak Sukthankar eta Hertelek aurkeztutako HGLS sailkapen sistemaren bidez sailkatu ziren ebakuntza aurreko CT eskaneak erabiliz. Ebakuntza aurreko erradiografiak eta ebakuntza osteko erradiografia arruntak ebaluatu ziren. Hausturaren murrizketa anatomiko egokia lortu zela uste zen, buru humeralaren tuberositatea berriro murrizten zenean eta 5 mm-ko hutsunea edo desplazamendua baino gutxiago erakusten zuenean. Addukzio-deformazioa 125° baino gutxiagoko humeral-buruaren inklinazio gisa definitu zen eta 145°-tik gorako deformazio valgus gisa definitu zen.

 

Torlojuzko sartze primarioa buru humeralaren kortex medularearen ertzean sartzen den torloju-punta gisa definitu zen. Bigarren mailako haustura desplazamendua 5 mm baino gehiagoko tuberositatea murriztuaren desplazamendu gisa definitu zen eta/edo 15°-tik gorako aldaketa bat buru-zatiaren inklinazio-angelua jarraipen-erradiografian, ebakuntza barruko erradiografiarekin alderatuta.

2

Ebakuntza guztiak deltopectoralis major baten bidez egin ziren. Haustura murriztea eta plaka kokatzea modu estandarrean egin dira. Torloju-zementua handitzeko teknikak 0,5 ml zementu erabili zituen torloju-punta handitzeko.

 

Inmobilizazioa sorbaldarako besoko sling pertsonalizatu batean egin zen ebakuntza osteko 3 astez. Minaren modulazioarekin mugimendu pasibo goiztiarra eta lagundutako aktiboa ebakuntza osteko 2 egunetan hasi zen mugimendu sorta osoa (ROM) lortzeko.

 

Ⅱ.Ondorioa.

Emaitzak: 24 paziente sartu ziren, batez besteko adina 77,5 urtekoa (tartea, 62-96 urte). Hogeita bat emakumeak ziren eta hiru gizonezkoak. Bost 2 zatiko haustura, 12 3 zatiko haustura eta zazpi 4 zatiko haustura kirurgikoki tratatu ziren angeludun egonkortze-plakak eta torloju-zementu gehigarria erabiliz. 24 haustuetatik hiru humeral buruko hausturak izan ziren. Murrizketa anatomikoa 24 pazienteetatik 12tan lortu zen; Kortex medialaren erabateko murrizketa lortu zen 24 pazienteetatik 15etan (% 62,5). Ebakuntza egin eta 3 hilabetera, 21 pazienteetatik 20k (%95,2) haustura batzea lortu zuten, berrikuspen goiztiarreko kirurgia behar zuten 3 pazientetan izan ezik.

3
4
5

Paziente batek bigarren mailako desplazamendu goiztiarra (humeral buru zatiaren atzeko errotazioa) garatu zuen ebakuntza egin eta 7 astetara. Berrikuspena kirurgia egin eta 3 hilabetera sorbalda totalaren alderantzizko artroplastia batekin egin zen. Artikulazio barneko zementu-isuri txikiaren ondorioz (giltzaduraren higadura handirik gabe) torloju primarioaren sartzea ikusi zen 3 pazientetan (horietako 2 humeral-buruko hausturak izan zituzten) ebakuntza osteko jarraipen erradiografikoan. Torlojuaren sartzea angelua egonkortzeko plakaren C geruzan detektatu zen 2 pazientetan eta E geruzan beste batean (3. irudia). 3 paziente horietatik 2k nekrosi abaskularra (AVN) garatu zuten. Pazienteei errebisio ebakuntza egin zitzaien AVNren garapenaren ondorioz (1, 2 taulak).

 

Ⅲ.Eztabaida.

Hurbileko haustura humeralaren (PHFs) konplikaziorik ohikoena, nekrosi abaskularra (NAV) garatzeaz gain, torlojuaren askapena da, hurriaren buru zatiaren adukzio-kolapsoarekin. Azterketa honek zementu-torlojuak handitzeak %95,2ko batasun-tasa eragin zuela 3 hilabetetan, bigarren mailako desplazamendu-tasa %4,2koa, AVN-koa %16,7koa eta guztizko berrikuspen-tasa %16,7koa izan zela. Torlojuen zementuzko gehikuntzak % 4,2ko bigarren mailako desplazamendu-tasa lortu zuen inolako adukzio-kolapsorik gabe, hau da, ohiko plaka angeludun finkapenarekin gutxi gorabehera % 13,7-16arekin alderatuta. Biziki gomendatzen dugu ahaleginak egitea murrizketa anatomiko egokia lortzeko, batez ere humeral kortex medialarena, PHFen plaka angeludun finkatzeko. Nahiz eta torloju-puntaren gehikuntza gehigarria aplikatu, hutsegite potentzial irizpide ezagunak kontuan hartu behar dira.

6

Azterketa honetan torloju-punta handitzea erabiliz % 16,7ko berrikuspen-tasa orokorra aurrez argitaratutako berrikuspen-tasa PHFetan angeluar egonkortze-tasa tradizionalen artean dago, zeinak % 13tik % 28ra bitarteko adineko biztanleriaren berrikuspen-tasak erakutsi baitituzte. Ez itxaron. Hengg et al-ek egindako ikerketa prospektibo, ausazko eta kontrolatu zentro anitzekoa. ez zuen zementuzko torlojuaren handitzearen onurarik erakutsi. Urtebeteko jarraipena egin zuten 65 pazienteren artean, porrot mekanikoa gertatu zen 9 pazientetan eta 3 handitze-taldean. AVN ikusi zen 2 pazientetan (% 10,3) eta 2 pazientetan (% 5,6) hobetu gabeko taldean. Orokorrean, ez zegoen alde handirik bi taldeen artean kontrako gertakarien eta emaitza klinikoen agerraldian. Ikerketa hauek emaitza kliniko eta erradiologikoetan zentratu baziren ere, ez zituzten erradiografiak azterlan honek bezain zehatz ebaluatu. Orokorrean, erradiologikoki antzemandako konplikazioak ikerketa honetakoen antzekoak ziren. Ikerketa hauetako batek ere ez zuen zementu artikularraren isuririk adierazi, Hengg et al.-ek egindako ikerketa izan ezik, gaixo batean gertakari kaltegarri hau ikusi baitzuten. Ikerketa honetan, torloju primarioaren sartzea bi aldiz ikusi zen C mailan eta behin E mailan, eta gero zementu artikularraren isuriarekin inolako garrantzi klinikorik gabe. Kontraste-materiala kontrol fluoroskopikoan injektatu zen torloju bakoitzari zementu handitzea aplikatu aurretik. Dena den, besoen posizio desberdinetan bista erradiografiko desberdinak egin eta arreta handiagoz ebaluatu behar dira zementua aplikatu baino lehen torloju-sartzerik ez izateko. Gainera, C mailan torlojuen zementuzko sendotzea (torlojuen konfigurazio dibergentea) saihestu behar da, torloju nagusia sartzeko eta ondorengo zementu-ihesak izateko arrisku handiagoa dagoelako. Zementuzko torloju-punta handitzea ez da gomendatzen humeral-buruko hausturak dituzten pazienteetan, haustura-eredu honetan ikusten den isuri barne-artikularraren potentzial handia delako (2 pazientetan ikusi da).

 

VI. Ondorioa.

PMMA zementua erabiliz angelu-egonkortutako plaka duten PHF-en tratamenduan, zementuzko torloju-punta handitzea inplantea hezurrarekiko finkapena hobetzen duen teknika kirurgiko fidagarria da, eta gaixo osteoporotikoetan %4,2ko bigarren mailako desplazamendu-tasa baxua da. Lehendik dagoen literaturarekin alderatuta, nekrosi abaskularraren (NAV) intzidentzia handitu bat hauteman zen batez ere haustura-eredu larrietan eta hori kontuan hartu behar da. Zementua aplikatu aurretik, artikulazio barneko zementu-isuriak kontu handiz baztertu behar dira kontraste-medioak administratzean. Humeral-buruko haustuetan zementu barneko isuriak izateko arrisku handia dela eta, ez dugu gomendatzen haustura honetan zementuzko torloju-punta handitzea.


Argitalpenaren ordua: 2024-06-2024