pankarta

Bizkarrezurreko atzeko kirurgia-teknika eta segmentu-akats kirurgikoak

Gaixo kirurgiko eta guneko akatsak larriak eta saihestu daitezke. Osasun Erakundeen Akreditaziorako Batzorde Mistoaren arabera, horrelako akatsak ebakuntza ortopediko/pediatrikoen %41ean egin daitezke. Bizkarrezurreko kirurgiarako, gune kirurgikoko errorea gertatzen da orno-segmentu bat edo lateralizazioa okerra denean. Gaixoaren sintomak eta patologiak ez zuzentzeaz gain, segmentu-erroreek arazo mediko berriak ekar ditzakete, hala nola diskoaren endekapen bizkortua edo bizkarrezurreko ezegonkortasuna bestela ez diren segmentu asintomatikoetan edo normaletan.

Bizkarrezurreko kirurgian segmentu-akatsekin lotutako arazo legalak ere badaude, eta publikoak, gobernu-agentziek, ospitaleek eta zirujauen sozietateek zero tolerantzia dute akatsekiko. Bizkarrezurreko ebakuntza asko, hala nola diskektomia, fusioa, laminektomia deskonpresioa eta zifoplastia, atzealdeko hurbilketa erabiliz egiten dira, eta kokapen egokia garrantzitsua da. Gaur egungo irudi-teknologia izan arren, akats segmentalak gertatzen dira oraindik, eta literaturan % 0,032 eta % 15 arteko intzidentzia-tasak dira. Ez dago ondoriorik zehatzena zein den lokalizazio metodoa.

AEBetako Mount Sinai School of Medicine-ko Kirurgia Ortopediko Saileko jakintsuek lineako galdetegi-azterketa bat egin zuten, iradokiz bizkarrezurreko zirujau gehienek lokalizazio metodo gutxi batzuk erabiltzen dituztela eta ohiko akatsen arrazoiak argitzea eraginkorra izan daitekeela. segmentu-akats kirurgikoak murriztea, Spine J-en 2014ko maiatzean argitaratutako artikulu batean. Azterketa posta elektroniko bidez bidalitako galdetegi bat erabiliz egin da. Azterketa Ipar Amerikako Bizkarrezur Elkarteko kideei (zirujau ortopedikoak eta neurozirujauak barne) bidalitako galdetegirako posta elektroniko bidezko esteka bat erabiliz egin da. Galdetegia behin bakarrik bidali zen, North American Spine Society-k gomendatu bezala. Guztira 2338 medikuk jaso zuten, 532k ireki zuten esteka eta 173k (%7,4ko erantzun-tasa) bete zuten galdetegia. Osatzaileen ehuneko 72 zirujau ortopedikoak ziren, % 28 neurozirujauak eta % 73 bizkarrezurreko medikuak entrenatzen ari ziren.

Galdetegiak guztira 8 galdera zituen (1. irudia) gehien erabiltzen diren lokalizazio-metodoak (bai mugarri anatomikoak, bai irudien lokalizazioa), segmentazio-akats kirurgikoen intzidentzia eta lokalizazio-metodoen eta segmentu-erroreen arteko erlazioa. Galdetegia ez zen proba piloturik edo balioztatu. Galdetegiak hainbat erantzun aukera ematen ditu.

d1

1. irudia Galdetegiko zortzi galdera. Emaitzek erakutsi zuten ebakuntza barruko fluoroskopia izan zela atzeko toraziko eta lumbar bizkarrezurreko kirurgiarako lokalizazio metodorik erabiliena (%89 eta %86, hurrenez hurren), eta ondoren erradiografiak (%54 eta %58, hurrenez hurren). 76 medikuk bi metodoen konbinazioa erabiltzea aukeratu zuten lokalizaziorako. Bizkarrezur-prozesuak eta haiei dagozkien pedikuluak izan ziren bizkarrezurreko eta gerrialdeko kirurgiarako gehien erabiltzen diren mugarri anatomikoak (% 67 eta % 59), eta ondoren bizkarrezur-prozesuak (% 49 eta % 52) (2. irudia). Medikuen % 68k aitortu zuen bere praktikan lokalizazio segmentuko akatsak egin zituela, eta horietako batzuk ebakuntza barnean zuzendu ziren (3. irudia).

d2

2. Irudia Erabilitako irudiak eta mugarri anatomikoak kokatzeko metodoak.

d3

3. irudia Segmentu kirurgikoko akatsen medikua eta ebakuntza barruko zuzenketa.

Lokalizazio akatsetarako, mediku horien % 56k ebakuntza aurreko erradiografiak erabili zituen eta % 44k ebakuntza barruko fluoroskopia. Ebakuntza aurreko kokapen akatsen ohiko arrazoiak erreferentzia-puntu ezagun bat ez ikustea (adibidez, bizkarrezurra sakratua ez zen MRIan sartu), aldakuntza anatomikoak (gerrialdeko ornoak edo 13 sustraietako saihetsak) eta pazientearen fisikoaren ondoriozko anbiguotasun segmentalak izan ziren. egoera (X izpien bistaratzea ezin hobea). Ebakuntza barruko kokapen akatsen ohiko arrazoiak hauek dira: fluoroskopistarekin komunikazio desegokia, kokatzearen porrota kokatzean (kokapen orratzaren mugimendua fluoroskopia ondoren) eta kokapenean zehar erreferentzia puntu okerrak (gerrialdeko 3/4 saihetsetik behera) (4. irudia).

d4

4. irudia Operazio aurreko eta ebakuntza barruko lokalizazio akatsen arrazoiak.

Goiko emaitzek erakusten dute lokalizazio metodo asko dauden arren, zirujau gehienek horietako batzuk baino ez dituztela erabiltzen. Segmentu-akats kirurgikoak arraroak diren arren, hobe da ez egotea. Ez dago akats horiek kentzeko modu estandarrik; hala ere, kokapen-akatsen ohiko kausak identifikatzea denbora hartzeak eta kokapen-akatsen ohiko arrazoiak identifikatzeak bizkarrezurra torakolumbar-ko segmentu-akats kirurgikoen intzidentzia murrizten lagun dezake.


Argitalpenaren ordua: 2024-07-24